diagnostic systems - tanılama sistemleri

hastalık ve bozuklukları sınıflandırmada (ve tanılamada) yaygın olarak kullanılan başlıca sistemler şunlardır: 1. ULUSLARARASI HASTALIK SINIFLANDIRMASI (International Classification of Diseases: ICD): 1900’lü yılların başında, İngiltere’de, azalan nüfus ve ölüm nedenlerini tanımlamak için geliştirilmiştir. Zihinsel bozukluklar, ilk kez, 1949’da yayımlanan ICD-6’da yer almış; böylece, ICD, tüm hastalık ve bozuklukları kapsayan bir sınıflandırma sistemi niteliğini kazanmıştır. Son sürüm, 2018’de yayımlanan ICD-11’dir. Klinik yararlılığa, bu bağlamda, tanı sayısını azaltmaya odaklı olan sistem, Dünya Sağlık Örgütü tarafından, özelde düşük ve orta gelir düzeyindeki ülkelerin sağlık hizmeti uygulamalarını kolaylaştırmak için geliştirilmiştir. Kültürden bağımsız olan ICD sağlık çalışanlarınca tüm dünyada kullanılmaktadır. ICD, tanısal tanımlar içeren bir rehber niteliğindedir. 2. MENTAL BOZUKLUKLARIN TANISAL VE İSTATİSTİKSEL EL KİTABI (DSM) sistemi: Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından, özelde mental bozuklukların tanımı ve tanısında kullanılmak üzere ilk olarak 1952’de yayımlanmıştır. ICD’nin aksine, DSM’deki tanı sayısı her sürümle giderek daha artmıştır. Beş kez güncellenmiş olan DSM’nin son sürümü, 2022 yılında yayımlanan, DSM-5-TR’dir. Amerika Birleşik Devletleri ve genel anlamda yüksek gelirli ülkelerdeki psikiyatri hizmetlerinde ve sadece psikiyatrların kullanması için geliştirilmiş olmakla beraber tüm dünyada yaygın olarak kullanılmaktadır. DSM’de, politetik yaklaşım uyarınca, tanının niteliğine göre değişen operasyonel TANI ÖLÇÜTLERİ kullanılır.   bakınız: kültürel sendromlar