orientation - yönlenim / oryantasyon

farklı anlamlarda kullanılır: 1. bedeni yönlendirme ya da bir dışsal uyarıcıya doğru hareket etme. 2. bedensel varlığın çevreye göre olan konumuna ilişkin farkındalık. Bu tür yönlenimi ölçmede, örneğin, ÇİZGİ YÖNÜNÜ BELİRLEME TESTİ kullanılır. 3. kişinin zaman ve mekan ilişkilerinin farkında olması ve davranışlarını buna göre ayarlaması. Üç bileşeni vardır: a. zaman yönlenimi (temporal orientation): Kişinin yaşamakta olduğu zaman anının; an ile önce ve sonra gelen olaylar arasındaki zamansal ilişkilerin farkında olması; b. mekan yönlenimi (spatial orientation): Kişinin yaşamakta olduğu yerin (mekanın) ve farklı mekansal konumlar arasındaki ilişkilerin farkında olması. Ayrıca, beden ve postürü, durağan haldeyken ya da hareket halindeyken fiziksel çevreye (mekan) yönlendirme, onunla uyumlandırma yeteneği. Sağ serebral hemisferin birincil fonksiyonu olarak kabul edilir. c. kişisel yönlenim (personal orientation): İki ögesi vardır. c1: otopsişik yönlenim (autopsychic orientation): Kişinin kendisinin farkında olması; c2: allopsişik yönlenim (allopsychic orientation): Kişinin çevresinde kimlerin olduğunu bilmesi ve yakınlarını tanıması. 4. örgütsel hedef ve kurallar, sistemin işleyiş biçimi, görevlerin yerine getirilmesindeki ilkeler, normlar ve benzeri diğer konularda yapılan tanıtım toplantısı. Genelde örgüte yeni alınan çalışanlar için düzenlenir. karşılaştırınız: görselleştirme