alienation - yabancılaşma

1. kişinin sosyal grubundaki insanlarla (örn., aile, iş yeri, topluluk) yakın ya da dostane ilişkiler kuramaması sonucu oluşan uzaklaşma. 2. kişinin kendisinden uzaklaşması. Böyle bir birey için yaşam, kendini gerçekleştirmede sürekli başarısızlığın yaşandığı bir alandır. Böyle bir kişinin kendi kişisel varlığı hakkında derinde yatan bir tatminsizliği vardır. Birey sosyal ya da fiziksel çevreye ya da kendisine güvensizlik duygusu içindedir. Bireyin yaşamı, sosyalleşme ve öğrenme nedeniyle gizlenmiş olan gerçek kişisel kimliğini aramakla geçer. 3. gerçekdışılaşım ve kişiliksizleşmede olduğu gibi, kişinin gerçeklikten kopması ya da kendi düşünce ve duygularından soyutlanmasına ilişkin deneyim.